Πήλιο

Ο πλαστουργός σαν τέλειωσε τον κόσμο τον γνωστό,

είδε σαν κάτι να ΄λειπε που θάταν θαυμαστό.

Θα ζωγραφίσω σκέφθηκε, θέμα γεμάτο χάρη,

ένα πανέμορφο βουνό, ένα βουνό καμάρι.

Εδώ θα βάλω πράσινο, μια ρεματιά πιο κάτω,

δαντελωτές ακρογιαλιές στης θάλασσας το πιάτο .

Εδώ θα βάλω καστανιές, πηγούλες όλο δρόσο,

μυρτιές, λουλούδια και ελιές, έχω πολλά να δώσω .

Να μην ξεχάσω τις μηλιές, κούμαρα , κερασούλες,

τις ανθισμένες μυγδαλιές, του Γεναριού νυφούλες.

Κι αφού καλά τελείωσε, κάλεσε τους ανθρώπους,

για σας, τους είπε, τό’φτιαξα, και για τους στρατοκόπους .

Γλυκό νερό να πίνετε, στα δάση ,  στα πλατάνια,

κι οι ανοιχτές σας αγκαλιές, ν’αγγίζουν τα ουράνια.

Εγώ εδώ τελείωσα, μα θα’ρχομαι συχνά,

στου Πήλιου τ’ακρογιάλια, τα δάση τα πυκνά.

Με μοναστήρια κι εκκλησιές, δώστε και μένα κάτι,

γιατί πολλά σας χάρισα και κάνω σαν ...παιδάκι.

Κι ένα μικρούλι , φτωχικό, λιτό προσκυνητάρι,

μ’ένα καντήλι και κερί, φωνής προσκυνητάρι,

Είναι για μένα αρκετό, ευγνωμοσύνη θέλω

και στις ψυχές ανάπαυση, γαλήνη θα προσφέρω.

Ποίηση:Λευτέρης Μπέκιος – Ιούνιος 2012

Περνούσε στα μπαράζ

               Η πρόσφατη επιτυχία (8-7-2012) στα πλει οφ της Νίκης Βόλου και πρόκρισή της στην Β΄Εθνική Κατηγορία, έφερε στη μνήμη μου άλλους τρεις αγώνες κατάταξης, όπου η Νίκη με την ¨Ψυχάρα¨ που διαθέτει, περνούσε ¨δια πυρός και σιδήρου¨, πετυχαίνοντας τους τότε στόχους της.

                 Την μεγάλη επιτυχία στη Κοζάνη(1-1) , ακόμη και σήμερα θυμούνται οι παλιοί Βολιώτες. Ήταν Κυριακή 14 Μαΐου 1961, όπου η Νίκη έδινε το πιο κρίσιμο ματς της χρονιάς. Η Νίκη είχε πρωταγωνιστήσει στο περιφερειακό πρωτάθλημα και ισοβαθμούσε στη πρώτη θέση με την Κοζάνη. Ο νικητής έβγαινε Α΄ Εθνική. Τρεις χιλιάδες Βολιώτες πήγαν στην Κοζάνη εκείνη την Κυριακή. Η ομάδα μας, απέναντι σε έναν σκληρό και δυνατό αντίπαλο έφερε ισοπαλια 1-1και λόγω καλύτερης διαφοράς τερμάτων ανέβηκε στην Α΄Εθνική.

               Στην Α΄Εθνική η Νίκη αγωνίστηκε για 5 χρόνια (1961-1966). Το έτος 1964 ήταν μια δύσκολη χρονιά. Με το ζόρι φτάσαμε στον πίνακα της διαβάθμισης με την ομάδα της Χαλκίδας  για παραμονή στην Α΄Εθνική Κατηγορία. Οι ομάδες ισοβαθμούσαν. Ο αγώνας δόθηκε στο ουδέτερο γήπεδο της Λαμίας τον Ιούνιο 1964 . Η ομάδα της Χαλκίδας προηγήθηκε στο πρώτο ημίχρονο. Η Νίκη ισοφάρισε με απ’ευθείας κτύπημα φάουλ από τον Δημήτρη Λαλέ. Έτσι γλυτώσαμε τον υποβιβασμό λόγω καλύτερης διαφοράς τερμάτων.

              Το έτος 1976 ήταν ένα έτος ποδοσφαιρικής παρακμής για τη Νίκη. Παίζει στο ερασιτεχνικό περιφερειακό πρωτάθλημα με Χίο, Καλαμάτα κα την Δάφνη Ερυθρών (Κριεκούκι) . Ο αείμνηστος πρόεδρος Νίκος Ορφανίδης αγωνίζεται να ανεβάσει κατηγορία την ομάδα. Είναι Ιούνιος και δίνουμε τον τελευταίο αγώνα στο Κριεκούκι. Μόνο με νίκη ανεβαίνουμε κατηγορία. Με ισοπαλία ανέρχεται το Κριεκούκι. Εκείνη την Κυριακή, θυμάμαι, κατέβηκε μια πανστρατιά από Νικιώτες για το Κριεκούκι. Το περιβάλλον άγριο και εχθρικό. Eυτυχώς είχαμε καλή διαιτησία από τον Θεσσαλονικιό Νίκο Ζλατάνο. Κερδίσαμε στο δεύτερο ημίχρονο με εύστοχο χτύπημα πέναλτυ από τον Νίκο Βουρούκο. Την επόμενη χρονιά ανεβήκαμε στην επαγγελματική κατηγορία με νέες αγωνίες και προοπτικές.

Βόλος 12-7-2012

Βασίλης Παλαμηδάς . 

                                                                              

  

     

Η Νίκη Βόλου στη Β΄ Εθνική

               Ανέβηκε επάξια η Νίκη Βόλου στη Β΄ Εθνική Κατηγορία ανδρών. Ήταν ένα όνειρο, μια γλυκιά αναμονή, που την περιμέναμε εδώ και πέντε χρόνια.

               Ήρθε η μέρα της ανόδου. Ήταν Κυριακή 8 Ιουλίου 2012 με τον ήλιο να πιάνει 38 βαθμούς υπό σκιάν.

                Μέσα στις πέντε χιλιάδες φιλάθλων, που είχαν έρθει για το ματς, διέκρινα φιλάθλους από Αγγλία, Γαλλία, Νορβηγία, Δανία, Καναδά, Αμερική και Αφρική.

                Το κλίμα ζεστό και ενθουσιώδες. Η ατμόσφαιρα πανηγυρική.Μέσα στα μπλε χρώματα που φορούσαν οι οπαδοί της Νίκης, είχαμε μια πανέμορφη θαλασσιά εικόνα στις κερκίδες .   

  

                 Οι παίκτες του ¨Οικονόμου¨ Τσαριτσάνης μπήκαν στο γήπεδο για προθέρμανση. Τάχουν χαμένα. Τόσο κόσμο σπάνιες φορές συναντάνε, αφού στο χωριό τους παίζουν μπροστά σε 300 φιλάθλους.

                 Διαιτητής ο κ. Σταύρος Μάνδαλος με τους βοηθούς του μπαίνει στο γήπεδο. Αναμένεται ένα μεγάλο ματς.

                 Στις 18.30 ο αγώνας αρχίζει . Η Νίκη ξεκινά με τερματοφύλακα τον έμπειρο και ικανό Ηλία Βούρο. Στο κέντρο της άμυνας τον Γιώργο Δεληζήση και τον Χρήστο Χολέβα που είναι σταθεροί στις επεμβάσεις τους και ¨καθαρίζουν¨ τις δύσκολες φάσεις.

Στα άκρα, δεξιά ο Βαγγέλης Στουρνάρας και αριστερά ο Γιώργος Λαμπρόπουλος, που έχουν εντολή να κατεβαίνουν και να οργανώνουν επιθέσεις. Στο κέντρο ο Κώστας Διαμαντίδης , Παντελής Ριζογιάννης, Αλέξανδρος Παπατζίκος. Στη γραμμή κρούσης ο Γιώργος Λαζαρίδης, ο Μπάμπης Παυλίδης και ο Γιώργος Πουλάκος.

                Στην επανάληψη οι παίκτες της Τσαρίτσανης κάνουν γενική επίθεση στα καρέ μας. Οι αμυντικοί της Νίκης τους αποκρούουν με επιτυχία. Μετά είκοσι λεπτά τις πρωτοβουλίες αναλαμβάνουν οι δικοί μας, χωρίς αποτέλεσμα. Ο χρόνος τελειώνει με το σκορ ισόπαλο 0-0. Η Νίκη πρώτη στη βαθμολογία ανέρχεται στη Β΄ Εθνική κατηγορία.

                Ένας ¨χείμαρρος¨ από φιλάθλους μπήκε στον στίβο αγκαλιάζοντας τους παίκτες μας. Μπράβο στα παιδιά μας για τη νίκη και την πρόκριση στη Β΄Εθνική Κατηγορία.

                Συγχαρητήρια στον πρόεδρο Ανδρέα Πάτση και στον προπονητή Περικλή Αμανατίδη. Αγωνίστηκαν και πάλαιψαν ο καθένας από το μετερίζι του για να φτάσουμε στην άνοδο.  

                Μας αναμένουν καινούργοι αγώνες στη Β΄Εθνική. Οι αντίπαλοι μεγάλοι και δυνατοί. Με ανανεωμένο έμψυχο υλικό, συστηματική και μεθοδική δουλειά, πίστη στους στόχους, ευελπιστώ σε μεγαλύτερες μελλοντικές επιτυχίες.

Βόλος 9-7-2012   

Με εκτίμηση

Βασίλης Παλαμηδάς .

                 

Δυστυχία σου Ελλάς ...

                                   ¨ Όλα σ’αυτή τη γη μασκαρευτήκαν

                                     ονείρατα, ελπίδες και σκοποί

                                     οι μαύρες μέρες μας, μουτσούνες εγινήκαν

                                     δεν ξέρουμε τι λέγεται ντροπή .

                                     Και ψωμοτύρι και για καφέ

                                     Το ¨δε βαριέσαι¨ και το ¨ωχ αδερφέ¨.

                                     Ωσάν πολίτης, σκυφτός ραγιάς,

                                     Σαν πιάσει πόστο ¨δερβέναγας¨.

                                     Θέλει ακόμα, κι αυτό είναι ωραίο

                                     να παριστάνει τον Ευρωπαίο,

                                     στα δυο φορώντας τα πόδια πούχει

                                     στό να λουστρίνι στ’ άλλο τσαρούχι.

                                     Δυστυχία σου Ελλάς, με τα τέκνα που γεννάς. Ω 

                                     Ελλάς ηρώων χώρα,τι γαϊδάρους τρέφεις τώρα.

                                     Γ. Σουρής (1853 – 1919)

Οι προσευχές των ναυτικών -Ποιητής Ν. Καββαδίας (1910-1975)

                 ¨Οι Γιαπωνέζοι ναυτικοί, προτού κοιμηθούν,

                   βρίσκουν στην πλώρη μια γωνιά που δεν πηγαίνουν άλλοι

                   κι ώρα πολλή προσεύχονται βουβοί, γονατιστοί,

                   μπρος σ’ένα Βούδα κίτρινο, που σκύβει το κεφάλι.

                   Κάτι μακριά ως τα πόδια τους, φορώντας νυχτικά,

                   μασώντας ως ωχροκίτρινοι μικροί Κινέζοι ρύζι,

                   προφέροντας με την ψιλή φωνή τους προσευχές,

                   κοιτώντας μία χάλκινη παγόδα που καπνίζει.

                   Οι Κούληδες με τη βαριά βλακώδη τους μορφή,

                   βαστούν σκυφτά τα γόνατα κοιτώντας πάντα κάτω

                   κι οι Αράπηδες σιγοκουνάν το σώμα ρυθμικά,

                   κατάρες μουρμουρίζοντας ενάντια του θανάτου.

                  Οι Ευρωπαίοι τα χέρια τους κρατώντας ανοιχτά,

                  εκστατικά προσεύχονται γιομάτοι από ικεσία

                  και ψάλουνε καθολικές ωδές μουρμουριστά,

                  που έμαθαν όταν πήγαιναν μικροί στην εκκλησία.

                  Και οι Έλληνες με τη μορφή τη βασανιστική

                  από συνήθεια κάνουν πριν πέσουν

                  τον σταυρό τους και αρχίζοντας με σιγανή φωνή

                 ¨Πάτερ ημών...¨ ,

                  το μακρουλό σταυρώνουνε λερό προσκέφαλό τους ¨.