Είναι ν’απορείς ...

               Ωραίοι στίχοι , απλή μουσική , θετική ερμηνεία , το τραγούδι με τίτλο ¨ Είναι ν’απορείς ... ¨ , που δημιούργησαν οι τρεις συντελεστές του : Μαρίνα Λαμπράκη στίχοι , Γιάννης Σπανός μουσική , Κώστας Καράλης ερμηνεία .

              Ένα τραγούδι – ποίημα . Από αυτά που σε κάνουν να δακρύζεις . Η φωνή του Κώστα Καράλη , η μουσική και οι στίχοι , έχουν φτιάξει αυτή την υπέροχη μελωδία που μιλάει μέσα στη ψυχή μας :

 

¨ Είναι ν’απορείς , που χάθηκε τόσο φως ,

  όλο σ’ένα δίσκο στον ήλιο .

  Είναι ν’απορείς , που βρέθηκε τόσο χρυσάφι ,

  όλο  σ’ένα ξανθό κεφάλι στο φεγγάρι .

 

  Είναι ν’απορείς , που βρέθηκε τόση αγάπη ,

  όλη σ’ένα στενό σάκο στην καρδιά σου . 

  Είναι ν’απορείς , που βρέθηκε τόση απουσία ,

  όλη σ’ένα βλέμμα στα μάτια σου .

 

  Είναι ν’απορείς ...   

 

  Β.Π. – Βόλος 2015 ( Μετά 40 χρόνια από το 1975)

 

Ίδιες αντιλήψεις και αναστολές

               Πέρασαν 33 χρόνια από τότε . ΄Ηταν Νοέμβριος του 1983 , 

Όταν ο αείμνηστος και μεγάλος ποιητής Μανόλης    Αναγνωστάκης ,

εμπνεύστηκε το ποίημα με τίτλο ¨ Φοβάμαι ¨. Είναι ένα ποίημα σαν να τόγραψε χθες . Ίδιες αντιλήψεις , ίδιες αναστολές , σαν τις σημερινές , επικρατούσαν και τότε στην Ελλάδα . Ένα δυνατό ποιητικό πόνημα , που θα πρέπει να προβληματίσει κάθε σκεπτόμενο Έλληνα :

                         

                     Φοβάμαι

 

Τους ανθρώπους  που εφτά χρόνια ,

εκαναν πως δεν έχουν πάρει χαμπάρι

και μια ωραία πρωία , μεσούντος κάποιου Ιουλίου ,

βγήκαν στις πλατείες με σημαιάκια κραυγάζοντας ,

¨Δώστε τη χούντα στο λαό ¨.

Φοβάμαι τους ανθρώπους ,

που με καταλερωμένη τη φωλιά ,

πασχίζουν τώρα να βρουν λεκέδες στη δική σου.

Φοβάμαι τους ανθρώπους ,

που σου κλείνουν την πόρτα ,

μη τυχόν και τους δώσεις κουπόνια

και τώρα τους βλέπεις στο Πολυτεχνείο ,

να καταθέτουν γαρύφαλλα και να δακρύζουν .

Φοβάμαι τους ανθρώπους ,

που γέμιζαν τις ταβέρνες

και τα’σπαζαν στα μπουζούκια ,

κάθε βράδυ

και τώρα τα ξανασπάζουν ,

όταν τους πιάνει το μεράκι της Φαραντούρη

και έχουν και ¨ απόψεις ¨ .

Φοβάμαι τους ανθρώπους ,

Που άλλαζαν πεζοδρόμιο , όταν σε συναντούσαν

και τώρα σε λοιδορούν ,

γιατί λέει δεν βαδίζεις στον ίσον δρόμο .

Φοβάμαι , φοβάμαι πολλούς ανθρώπους .

Φέτος φοβήθηκα ακόμη περισσότερο .

 

Β.Π. – Βόλος , Αύγουστος 2015

Συγκινητικόν και ωραίον γεγονός

               Η εφημερίδα της Αθήνας ¨ Πατρίς ¨ δημοσίευσε την 21-9-1912 ρεπορτάζ με τίτλο : ¨ Ο Ελευθέριος Βενιζέλος αποχαιρετά τα παιδιά του αναχωρούντα δια το μέτωπον ¨ .

               Ένα συγκινητικόν και ωραίον γεγονός , μία αληθινή μυσταγωγία εξετυλίχθη χθες την μεσημβρίαν εις την οικίαν του κ. Πρωθυπουργού . Ο μεγαλύτερος υιός αυτού Κυριάκος κατετάχθη ως εθελοντής εις τον Ελληνικόν Στρατόν . Συγχρόνως , όμως , και ο μικρότερος υιός του Βενιζέλου , ο Σοφοκλής , μαθητής ων της Σχολής των Ευελπίδων , ετοποθετήθη ως υπαξιωματικός εις το Σύνταγμα , όπου κατετάχθη και ο αδελφός του , και ο φιλόστοργος πατήρ Πρωθυπουγός , παρέθεσε χθες το τελευταίον οικογενειακόν γεύμα εις τα αναχωρούντα δια τα σύνορα τέκνα του . Γύρω της τραπέζης δεν παρεκάθησαν παρά οι στενοί συγγενείς του Βενιζέλου και οι δύο υιοί του , περιβεβλημένοι αμφότεροι με στρατιωτικήν στολήν .

               Ο Πρωθυπουργός και όλοι οι οικείοι ήσαν προσκεκλημένοι . Περί τα επιδόρπια ο Βενιζέλος ήγειρε το ποτήριόν του δια να προσφωνήσει τους στρατιώτας υιούς του . Η σκηνή είχε κάτι το απείρως συγκινητικόν και ευγενές . Ο πολιτικός , ο ισχυρός , ο διοικητής , ο ρήτωρ , είχαν υποχωρήσει προ του πατρός , ο οποίος με τρέμουσαν φωνήν ωμίλησε προς τα τέκνα του :

             ¨Είσθε τα μόνα τέκνα μου , και αμφότεροι πηγαίνετε όπου σας εκάλεσεν η πατρίς . Είσθε και οι δύο υπό την Αγίαν Σημαίαν της . Είσθε στρατιώται της . Ως πατήρ σας εύχομαι να επανέλθετε σώοι και υγιείς . Εάν , όμως , η ανάγκη της πατρίδος το καλέσει , σας εύχομαι , αν ποτέ επιστρέψητε , να επιστρέψητε παρασημοφορεμένοι υπό των εχθρικών σφαιρών . Την ουλήν , την οποίαν θα λάβητε εις το πεδίον της μάχης , θεωρώ ως το μεγαλύτερον παράσημον , όπερ δύναται να κοσμήσει τα στήθη σας ¨.  

 

             Β.Π.- Βόλος 

Κανένας λαός δεν είναι άτρωτος

               Ο φιλόσοφος , καθηγητής και συγγραφέας Νίκος Δήμου , στο βιβλίο του ¨ Ασκήσεις Ελευθερίας ¨ , περιγράφει την εξαπάτηση που υπέστη ένας ολόκληρος λαός από έναν δημαγωγό και λαοπλάνο πολιτικό , με αποτέλεσμα , να τον οδηγήσει στο χάος και τη καταστροφή .

             ¨Οι λαοί , όπως και οι άνθρωποι κουβαλάνε μέσα τους όλες τις δυνατότητες , την αγάπη και το μίσος , την καλοσύνη και την κακία , τη μεγαλοψυχία και τη μισαλλοδοξία . Δεν υπάρχουν καλοί και κακοί λαοί – όπως δεν υπάρχουν ανώτεροι και κατώτεροι λαοί . Ανάλογα με την ιστορική στιγμή , με τους ηγέτες , με τις συνθήκες , όλοι οι λαοί μπορούν κάποτε να κάνουν πράγματα για τα οποία αργότερα θα ντραπούν .

             Έκανα τις πανεπιστημονικές σπουδές στη Γερμανία . Η εποχή των Ναζί ήταν ακόμα αρκετά κοντά . Έβλεπα τους Γερμανούς γύρω μου : άνθρωποι ευγενικοί , αξιοπρεπείς , με υψηλό επίπεδο μόρφωσης και καλλιέργειας , ήσυχοι ,  καλοί οικογενειάρχες . Και αναρωτιόμουνα : αυτά τα ανθρωπόμορφα κτήνη που αφάνισαν έξι εκατομμύρια Εβραίους , και ξεθεμελίωσαν το Δίστομο και τα Καλάβρυτα , που αιματοκύλησαν όλη την οικουμένη , τι είχανε γίνει ;

Πού κρύβονταν οι βασανιστές των Ες-Ες , οι ανακριτές της Γκεστάπο;

             Με απασχολούσε έντονα το πρόβλημα , πως ο λαός του Γκαίτε και του Μπετόβεν , πρώτος στη μουσική και στη φιλοσοφία , μπορούσε να φτάσει σε τέτοια έκπτωση . Να παρασυρθεί από έναν αμόρφωτο και μυθομανή δημαγωγό φέρνοντας τόση οδύνη στην υφήλιο , αλλά και στον εαυτό του .

             Χρειάστηκα αρκετή μελέτη και ανάλυση , για να απαντήσω στα ερωτήματά μου . Έπρεπε να δω συστηματικά τις ταινίες της εποχής , για να καταλάβω  πόσο ισχυρό και πόσο διαβρωτικό ήταν το δηλητήριο με το οποίο πότιζε τους Γερμανούς ο Χίτλερ . Τελικά δεν ήταν καθόλου τυχαίος . Με απέραντη μαεστρία ήξερε να υποδαυλίζει όλη την κλίμακα των ανθρωπίνων συναισθημάτων . Έκανε τους Γερμανούς να νιώθουν ριγμένοι , ταπεινωμένοι , απειλούμενοι . Κέντριζε μέσα τους την παράνοια , την ανασφάλεια , τη φοβία . Κι από την άλλη πλευρά τους υποσχόταν δικαίωση , δύναμη , δόξα . Συνομιλούσε με το πλήθος και το μαγνήτιζε . Εκμεταλλευόταν όλους τους εθνικούς μύθους , αληθινούς και ψεύτικους . Παραπληροφορούσε τόσο έντεχνα , που ακόμα και το 1960 πολλοί Γερμανοί πίστευαν πως η χώρα τους μπήκε στον πόλεμο , αμυνόμενη , θύμα διεθνούς συνομωσίας .

               Κατάλαβα τότε πως κανένας λαός δεν είναι άτρωτος , αν εμφανιστεί μπροστά του ο χαρισματικός δημαγωγός , που θα εκμεταλλευτεί σωστά τη στιγμή και τη συγκυρία . ¨

 

               Β.Π. –Βόλος 21/8/2015           .   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Βασιλιάς για ένα χρόνο

               Το φαινόμενο είναι μοναδικό . Είναι όμως και πραγματικό . Πρόκειται για το βασιλιά Εδουάρδο Η΄ ( 1891 – 1972 ) της Μεγάλης Βρετανίας , ο οποίος βασίλευσε στη χώρα του, λιγότερο από δώδεκα  μήνες .

               Γεννήθηκε στο Ρίτσμοντ Πάρκ του Σούρεϋ στην Αγγλία και ήταν ο πρωτότοκος γιος του δούκα της Υόρκης και μετέπειτα Βασιλιά Γεωργίου Ε΄ και της Βασίλισσας της Υόρκης Μερί τουΤεκ.

Παρακολούθησε μαθήματα σε ναυτικό κολλέγιο στην Οξφόρδη και το 1911 έγινε πρίγκιπας της Ουαλίας . Κατά τη διάρκεια   του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου , υπηρέτησε ως υπηρεσιακός αξιωματικός στη Γαλλία , στην Ιταλία , στην Αίγυπτο . Την χρονική περίοδο ( 1916 – 1936 ) , πραγματοποίησε πολλά ταξίδια ανά τον κόσμον .

              Ανήλθε στο θρόνο στις 20 Ιανουαρίου 1936 μετά τον θάνατο του πατέρα του . Ο Εδουάρδος ήταν αρκετά δημοφιλής στο λαό της Μεγάλης Βρετανίας μέχρι που στις 16 Νοεμβρίου 1936 , ανακοίνωσε στον Πρωθυπουργό Στάλνεϋ Μπάλντβιν την πρόθεσή του να παντρευτεί την Αμερικανίδα Βάϊολετ Ουάλας Ουώρφηντ Σίμπσον , δύο φορές διεζευγμένη . Στην κατ’ιδίαν συνάντησή τους στο παλάτι του Μπάκιγχαμ ο Άγγλος Πρωθυπουργός προειδοποίησε ότι η Σίμπσον δεν θα γινόταν δεκτή από την αγγλική κοινωνία και ότι αφού θα γινόταν η Βασίλισσά τους θα έπρεπε η επιλογή του να είναι σεβαστή . Στις 11 Δεκεμβρίου 1936 , ο Εδουάρδος Η΄, προκειμένου να αποφύγει μια επικείμενη παραίτηση της Κυβέρνησης , ανακοίνωσε την παραίτησή του ενώπιον του Αγγλικού λαού και εξήγησε τους λόγους , που τον ανάγκασαν σ’αυτήν . Στον θρόνο τον διαδέχθηκε ο αδελφός του Γεώργιος ΣΤ΄ . Στον ίδιο δόθηκε ο τίτλος του δούκα του Ουίνδσορ .

               Μετά την παραίτησή του έφυγε από τη χώρα και εγκαταστάθηκε στο Παρίσι . Κατά τη διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου κατέφυγε στη Λισσαβόνα , ενώ  λίγο αργότερα διορίστηκε διοικητής των νήσων Μπαχάμες . Μετά το τέλος του πολέμου επέστρεψε στη πόλη του φωτός .

               Απεβίωσε από καρκίνο του πνεύμονα εξαιτίας του πάθους του στο κάπνισμα , στις 28 Μαΐου 1972 στο Παρίσι . Ενταφιάστηκε στο κάστρο των Ουίνδσορ . Δεν απέκτησε απογόνους . Ανιψιά του είναι η σημερινή Βασίλισσα της Αγγλίας Ελισσάβετ Β΄ .

 

              Β.Π.- Βόλος , Αύγουστος 2015                 .   

Οι αγκινάρες

               Εδώ και χρόνια έχει βγει στη σύνταξη λόγω γήρατος . Ο λόγος για τον δημοσιογράφο και στιχουργό Λευτέρη Παπαδόπουλο ,που είχε τη δική του στήλη ¨Ματιές¨ στα ¨Νέα¨ , που περιελάμβανε χρονογραφήματα της καθημερινότητας . Διάλεξα ένα επιτυχημένο και σας το μεταφέρω :      

                                          Οι αγκινάρες

               Ο Μάνος Χατζηδάκης και ο Νίκος Γκάτσος ήταν πελάτες του πολυτελούς εστιατορίου G.B.C. ( Τζι Μπι Κόρνερ ) του¨ Χίλτον¨ .

               Είναι αργά μεσημέρι . Πλησιάζει ο μετρ : ¨ Τι θα φάει ο κύριος Χατζηδάκης ; ¨ Χατζηδάκης : ¨ Έχεις γαρίδες ;¨ Ο σερβιτότος προς τον μάγειρα : ¨ Έχει γαρίδες ; ¨ Ο μάγειρας προς τον σερβιτόρο : ¨ Έχει ¨. Ο σερβιτόρος προς τον μετρ : ¨ Έχει¨. Ο μετρ προς τον Χατζηδάκη : ¨ Έχει γαρίδες κύριε Χατζηδάκη ¨. Ο Χατζηδάκης προς μετρ : ¨ Φρέσκες ή κατεψυγμένες ; ¨ Ο σερβιτόρος προς τον μάγειρα:

¨Φρέσκες ή κατεψυγμένες ;¨ Ο μάγειρας προς τον σερβιτόρο : ¨κατεψυγμένες¨ . Ο μετρ προς τον Χατζηδάκη : ¨ Κατεψυγμένες , κύριε Χαζηδάκη ¨. Νέα σκυταλοδρομία : ¨ Μικρές ή μεγάλες ¨. ¨Μικρές¨ . Και ο Χατζηδάκης : ¨ Εντάξει φέρε μου μία μερίδα κατεψυγμένες γαρίδες ¨ . Ο μετρ ανακουφισμένος έδινε την παραγγελία : ¨ Μια μερίδα γαρίδες για τον κ. Χατζηδάκη .

               Ύστερα γυρνούσε στο Γκάτσο : ¨ Εσείς τι θα φάτε , κύριε Γκάτσο ; ¨ . Ο ποιητής τον κοιτούσε ερευνητικά . Και τον ρωτούσε : ¨Τι θα φάει το προσωπικό ; ¨ Ο μετρ απαντούσε : ¨ Αγκινάρες αλά Πολίτα ¨ . Κι ο Γκάτσος : ¨ Μία αγκινάρες αλά Πολίτα ¨ . Και κλείνοντας το μάτι έλεγε : ¨ Αποκλείεται να μην είναι καλό το φαγητό που θα φάνε ο μάγειρας , τα γκαρσόνια και ο μετρ ! ¨

 

             Β.Π. – Βόλος 21/8/2015 

Σήμερα γιορτάζει η Μαρία μας

               Αγαπημένη μας Μαρία , ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ . Σήμερα γιορτάζεις την ονομαστική σου γιορτή . Πολλές θερμές ευχές για υγεία και καλή πρόοδο , θα δεχθείς από συγγενείς και φίλους .

               Με την ευκαιρία της γιορτής σου , σου στέλνω μερικές συμβουλές και σε παρακαλώ να τις διαβάσεις και να τις τηρήσεις :

               Να αγαπάς και να σέβεσαι τους γονείς σου . Να ακούς σε ό,τι σου λένε και σε συμβουλεύουν . Πάντα προσπαθούν για το καλό σου .

               Να αγαπάς και να συνεργάζεσαι με τον αδελφό σου Βασίλη στα μαθήματα και στα παιχνίδια . Ποτέ τσακωμοί και ποτέ ακρότητες . Υπάρχει λύση και για το παραμικρό πρόβλημα .

               Στο Σχολείο να είσαι επιμελής στα μαθήματα . Να εφαρμόζεις σειρά και τάξη στις κινήσεις σου και να εκτελείς αυτά που σας διδάσκει η δασκάλα σας . Δεν μπορεί αυτή θα ξέρει κάτι παραπάνω από σας .

               Αυτά τα λίγα είχα να σου γράψω και να γνωρίζεις , ότι όλοι εμείς συγγενείς και φίλοι παρακολουθούμε και καμαρώνουμε με τις επιτυχίες σου .

 

               Βόλος 15/8/2015

               Βασίλης ( παππούς ) – Μαρίκα ( γιαγιά )       .

 

 

 

 

Σαμαρίνα

               Κάποιοι την ονομάζουν Μύκονο της Πίνδου , άλλοι τη θεωρούν ως το ψηλότερο καφαλοχώρι των Βαλκανίων . Οι περισσότεροι όμως λένε : Σαν τη Σαμαρίνα πουθενά . Και έτσι είναι αφού είναι το μεγαλύτερο βλαχοχώρι της βόρειας Πίνδου έχοντας όλο το χρόνο ζωντανή παρουσία με καταστήματα και ξενοδοχεία στην πλατεία και περιμετρικά του οικισμού , που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα άλλο απο εκείνα των πλέον δημοφιλέστερων προορισμών της χώρας , χειμώνα – καλοκαίρι .

               Τι είναι , όμως , εκείνο που ξεχωρίζει τη Σαμαρίνα από τα άλλα βλαχοχώρια ; Η φιλοξενία ; Όχι , αυτή υπάρχει παντού . Είναι το γεγονός ότι αν και είναι το πλέον απομακρυσμένο χωριό του νομού Γρεβενών , κάτω από τον Σμόλικα , το δεύτερο σε υψόμετρο βουνό της Ελλάδας με 2.637 μέτρα ( Ο Όλυμπος 2.917 μέτρα ) , οι Σαμαριναίοι δεκαετίες τώρα δούλεψαν και κράτησαν , το κεφαλοχώρι αυτό ζωντανό όλες τις εποχές του χρόνου , ακόμα και τότε που δεν υπήρχε καν σωστός δρόμος .

               Και ύστερα ήρθε η οκονομική κρίση . Η Σαμαρίνα άντεξε , προσαρμόστηκε και παραμένει ένας οικονομικός προορισμός με σεβασμό στον επισκέπτη . Διαθέτει 1.300 κατοικίες , σύμφωνα με τα ρολόγια της Ύδρευσης και της ΔΕΗ . Μεγάλη κτηνοτροφία σε αιγοπρόβατα και βοοειδή , που βόσκουν στα καταπράσινα λιβάδια γύρω από τον Σμόλικα .

               Η Σαμαρίνα διαθέτει πάνω από110 κλίνες σε ξενοδοχεία , ξενώνες και σε ενοικιαζόμενα δωμάτια , όλο τον χρόνο προσφέροντας υψηλές υπηρεσίες σε προσιτές τιμές . Με τους σύγχρονους και ασφαλείς δρόμους , με επίκεντρο το κεφαλοχώρι , υπάρχει άνετη πρόσβαση των Γρεβενών , των Ιωαννίνων και της Καστοριάς . Ειδικά δε σε 15 λεπτά της ώρας , σε απόσταση 12 χιλιομέτρων , ο επισκέπτης φτάνει σε σύγχρονο ασφαλτοστρωμένο δρόμο στο χιονοδρομικό κέντρο της Βασιλίτσας .

 

              Εφ. ¨Ελευθερία – Λάρισα 14-8-2015 

            

 

 

 

 

Στη Πρέβεζα , στον άϊ-Θωμά στη Μαργαρώνα ,

Στη Πρέβεζα , στον άϊ-Θωμά στη Μαργαρώνα ,

θυμάμαι , δωδεκάχρονο παιδί ,

πως κυνηγούσα για να πιάσω τη γοργόνα ,

που από βραδύς στον ύπνο μου είχα δει .

 

Στην Πρέβεζα , στον άϊ-Θωμά ,

στη βάση , στις ελιές στη Μαργαρώνα ,

χρόνια την κυνηγώ ,

μα  ακόμα να τη βρω , τη γοργόνα .

 

Και πήρα στο Σεϊτάν-Παζάρ, κάθε σοκάκι ,

ρωτώντας που μπορούσα να τη βρω ...

Την είδαν , μου είπαν , μ’ένα κύριο Καρυωτάκη ,

μαζί του νάχει φύγει από καιρό .

 

Ποίηση : Ντίνος Δημόπουλος .