Μνήμη Αγιορείτη Γέροντα Παΐσιου

               Στις 12 Ιουλίου 1994 ο ταπεινός γέροντας Παΐσιος παραδίδει το πνεύμα του εις χείρας του Θεού ζώντος ...

               20 ολόκληρα χρόνια συμπληρώνονται χωρίς τη Θεία μορφή του , τους απλούς και θεόπνευστους λόγους του , τις παρηγορητικές συμβουλές του .

              Ένας γέροντας που μίλησε στις καρδιές των ανθρώπων που τον συνάντησαν και συνεχίζει  να εμπνέει όλους όσους διαβάζουν μέχρι σήμερα τους λόγους του , από τα δεκάδες συγγράματά του , που έχουν γραφεί για την όσια μορφή του .

              Ένα πνευματικό ανάστημα που σημάδεψε τον 20^ο αιώνα . Διορατικός , ασκητικός , ταπεινός . Το τρίπτυχο των αρετών του . Στο λιτό κελλί του , μέσα στο δάσος της Παναγούδας , στο Άγιον Όρος , έχουν καταφύγει χιλιάδες κόσμου από την Ελλάδα και το εξωτερικό . Επιστήμονες έσπευδαν να τον συναντήσουν για να εξηγήσουν το ανεξήγητο ! Διότι ο Θεός είναι αδύνατον να εξηγηθεί με τη λογική και τα μαθηματικά της επιστημονικής γνώσης . Η βαθύτητα των διδαχών του δεν ερμηνεύονται ούτε κι από γνωστούς κορυφαίους Παναπιστημιακούς , που έφευγαν αναπαυμένοι και έκπληκτοι από τον φωτισμένο γέροντα .

 

Β.Π – Βόλος , Οκτώβριος 2014 .

Ήταν η ¨σημαία¨ της Νίκης Βόλου

               Άγγιξε τα όρια του Βολιώτικου ποδοσφαιρικού θρύλου . Έπαιξε είκοσι χρόνια ( 1944-1964 ) καλή μπάλα . Ο λόγος για τον παλαιό διεθνή ποδοσφαιριστή της Νίκης Βόλου Μίμη Κοκκινάκη , που πρόσφατα ¨΄εφυγε ¨ από κοντά μας .

               Γεννήθηκε το 1929 από πρόσφυγες γονείς στη Νέα Ιωνία , Μαγνησίας . Από νεαρή ηλικία φάνηκε το ποδοσφαιρικό ταλέντο του

Έφηβος έπαιξε στη πρώτη ομάδα της Νίκης , για να πάρει μεταγραφή , το 1952 , στον Ολυμπιακό Πειραιώς . Ως ποδοσφαιριστής του ¨ Θρύλου ¨ πανηγύρισε , στα τρία χρόνια που έπαιξε στον Πειραιά , δύο Πρωταθλήματα Ελλάδος 1954 , 1955 και δύο Κύπελλα Ελλάδος 1953 και1954 . Χρίστηκε διεθνής με την Εθνική Ανδρών Ελλάδος και έκανε τρεις συμμετοχές . Δύο εναντίον του Ισραήλ και μία κατά της Γιουγκοσλαβίας . Επέστρεψε , το 1956 , στο  Βόλο και επανήλθε στην αγαπημένη του ομάδα Νίκη Βόλου .

              Τεχνίτης , επιτελικός , μαχητής , παλικάρι , μέσα στα γήπεδα ανέβασε την ομάδα μαζί με τους συμπαίκτες του, το 1961 , στην Α΄Εθνική Κατηγορία Ποδοσφαίρου . Είχε τη στόφα αρχηγού ο αξέχαστος Μίμης . Όλοι τον σέβονταν και τον εκτιμούσαν . Χαρισματικός και ¨αριστοκράτης ¨ στο παίξιμό του , ενθουσίαζε το ποδοσφαιρικό κοινό . Έπαιξε ποδόσφαιρο , ΧΡΟΝΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ , από την εποχή του . Ήταν η ¨σημαία¨ της Νίκης Βόλου .

             Στον επαγγελματικό τομέα ασχολήθηκε με εμπορικές αντιπροσωπείες . Σαν πολίτης , υπηρέτησε Δημοτικός Συμβουλος τη Νέα Ιωνία για οκτώ χρόνια ( 1982-1990 ) επί δημαρχίας Ανδρέα Βαλαχή .

            Σαν οικογενειάρχης με την άξια σύζυγό του Χαρούλα απέκτησαν δύο παιδιά την Φωτεινή και τον Κυριάκο , αποκατεστημένα επαγγελματικά . Ευτύχησε να γίνει παππούς με δύο χαριτωμένα εγγόνια .

           Η απώλεια του Μίμη Κοκκινάκη ¨γεμίζει¨ με θλίψη τον κάθε φίλαθλο . Ήταν ένας αθλητής , που τίμησε όσο λίγοι , με την ποδοσφαιρική του προσωπικότητα την πόλη μας και ολόκληρη την Ελλάδα .

          Θα τον θυμόμαστε πάντα .

 

           Βασίλης Παλαμηδάς , Βόλος 24-10-2014

Το έχουμε ξαναδεί

               Εξ όσων συγκρατεί η μνήμη μου , από τα γεγονότα της περιόδου των σαράντα ετών , μου φαίνεται σαν να βλέπω συνεχώς επαναλήψεις να παίζονται στο θέατρο της πολιτικής σκηνής του τόπου . Έγραψα εντελώς ¨ αυθόρμητα ¨ το ρήμα ¨ παίζονται ¨ σαν να πρόκειται περί θεατρικού έργου . Ξαναδιαβάζοντας το κείμενο δεν βρίσκω άλλο ρήμα για να το αντικαταστήσω . Το έργο της πολιτικής που βλέπουμε , έχει παρουσιασθεί στους πολίτες με πολλούς διαφορετικούς τίτλους . Εγκαινιάστηκε με την ¨Αλλαγή ¨ ( Ανδρ. Παπανδρέου ) , συνεχίστηκε με τον ¨ Εκσυγχρονισμό ¨ ( Κώστας Σημίτης ) , που τον ακολούθησε ¨ Η επανίδρυση του Κράτους ¨ ( Κώστας Καραμανλής ) , που την διαδέχθηκε το ¨ Καστελλόριζο ¨ ( Γιώργος Παπανδρέου ) που παρέδωσε χάος , το οποίο αντικατέστησε μετά τις εκλογές η  προσπάθεια για την ¨ Ανάκαμψη ¨ και το ¨ Σκίσιμο του Μνημονίου¨  του Αλέξη Τσίπρα , ο οποίος υπόσχεται ¨ Αναγέννηση ¨ και ¨ Κοινωνική Σωτηρία ¨ .

               Το σενάριο όλων αυτών των διαδοχικών πολιτικών εξελίξεων υπήρξε το ίδιο . Οι Κυβερνήσεις κατάφερναν να αποτύχουν και να απογοητεύσουν τους πολίτες και οι αντιπολιτεύσεις δελέαζαν τους ψηφοφόρους δίνοντας υποσχέσεις για καλύτερες μέρες , για καταπολέμηση της φοροδιαφυγής , για μείωση των φόρων , για αυξήσεις μισθών , για αντιμετώπιση της ανεργίας , για αναβάθμιση της παιδείας , για παραδειγματική τιμωρία της διαφθοράς , για διάφορες κοινωνικές παροχές και άλλα ευχάριστα και ευοίωνα , που θα μπορούσαν να χαραχτηρισθούν ως λαγοί με πετραχήλια . Μόλις όμως οι αντιπολιτεύσεις ανήρχοντο στην εξουσία , δήλωναν ότι δεν είναι σε θέση να πραγματοποιήσουν τις υποσχέσεις τους , επειδή η νέα Κυβέρνησή τους , βρήκε ¨ Καμένη γη ¨ ! Επιπλέον ούτε η διαφθορά ¨καταργείται¨, ούτε η φοροδιαφυγή μειώνεται .

               Να υποθέσουμε , λοιπόν , ότι στις προσεχείς εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτο κόμμα και ενισχυμένος με δεκανίκι κάποιου άλλου μικρού ετοιμόρροπου κόμματος με ¨ ντουπλ-φας ¨ ιδεολογία ευκαιρίας σχηματίζει Κυβέρνηση .

                Ως πρώτο δείγμα της λεβεντιάς της νέας αριστεράς κυβέρνησης αναμένει ο πολίτης να δει τον Πρωθυπουργό της χώρας να μεταβαίνει στο Βερολίνο για επαναδιαπραγμάτευση και να τρίζει τα δόντια στην κυρία Μέρκελ , αντί να υποκλίνεται στις διαταγές της , όπως ο κ Σαμαράς . Δεν πρόκειται να δει κάτι τέτοιο ο λαός ! Το ίδιο περίμεναν και οι Γάλλοι , όταν καταψήφισαν τον δεξιό κ Σαρκοζύ , που έκανε ό,τι του έλεγε η κυρία Μέρκελ και έβγαλαν πρόεδρο τον σοσσιαλιστή κ Ολλάντ , ο οποίος αφού διαπραγματεύθηκε για τη λιτότητα με την Καγκελάριο , εξελίχθηκε σε χειρότερο υποτακτικό της . Η δεύτερη κίνηση που αναμένει ο λαός είναι η επαναφορά των μισθών στα προμνημονιακά του όρια , όπως του έχει υποσχεθεί ο κ Τσίπρας , ο οποίος είπε ότι το πράγμα θα καθυστερήσει για μερικά χρόνια επειδή βρήκε ¨ άδεια ταμεία .

               Θα ξαναδούμε , λοιπόν , το ίδιο έργο που παίζεται επί δεκαετίες με διαφορετικούς όμως πρωταγωνιστές κάθε φορά , που αλλάζουν θέσεις ως Κυβέρνηση και αντιπολίτευση . Το χειρότερο είναι ότι αν μια Κυβέρνηση καταφέρει να κάνει μερικά βήματα μπροστά προς την επιτυχία , την αλλάζουν επειδή την βαρέθηκαν . Και το έργο ξεκινάει πάλι από την αρχή .

 

              Αλεξ . Στεφανοπούλου . ¨Εστία¨ 22/10/2014 .                                                                               

                        

 

  

Μας εξουσιάζουν οι μηχανές

               Πολλά έχουν δει τα μάτια των ανθρώπων , που έζησαν και πέρασαν από τον Πλανήτη γη . Είδαν την αυτοκρατορία των Φαραώ , την αυτοκρατορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου , την αυτοκρατορία των Μιγκ , την αυτοκρατορία των Ίνκας , την Ρωσική αυτοκρατορία, την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία , την Βυζαντινή αυτοκρατορία , την αυτοκρατορία του Καρλομάγνου , την αυτοκρατορία των Τσάρων , τον Ναπολέοντα αυτοκράτορα , τον Κάϊζερ Γουλιέλμο αυτοκράτορα και βάλε ...

               Επί των ημερών μας απειλούν οι τζιχαντιστές να εγκαταστήσουν αυτοκρατορία του Ισλάμ , η οποία θα περιλαμβάνει το Ιράκ , τη Συρία , την Ιορδανία , τον Λίβανο , την Σαουδική Αραβία , τα Εμιράτα , την Αίγυπτο , το Ιράν , το Αφγανιστάν, το Πακιστάν και γιατί όχι την Τουρκία . Είναι ωστόσο αμφίβολο αν θα τα καταφέρουν να επιβάλλουν την Ισλαμοκρατία τους , ενώ αντίθετα όλοι οι λαοί της Γης  θα υποστούν σίγουρα τη μηχανοκρατορία που έρχεται .                                                                                                                   

               Στην αρχή βέβαια ο άνθρωπος ένοιωσε υπερηφάνεια επειδή κατάφερε να κατασκευάσει μηχανήματα που έκαναν πιο εύκολη τη ζωή του . Εκεί που έπλενε η νοικοκυρά τα ρούχα της στη σκάφη ανέλαβε το ηλεκτρικό πλυντήριο να την απαλλάξει από τον κόπο . Εκεί που χρειαζόταν κανείς να ταξιδεύει ένα μήνα για να πάει από την Αθήνα στη Νέα Υόρκη με τα πλοία , οι ιπτάμενες μηχανές τον μεταφέρουν τώρα μέσα ένδεκα ώρες . Να μην απαριθμήσω , όλες τις ευκολίες που μας παρέχουν οι μηχανές της εποχής μας , τις οποίες εξουσιάζει ακόμα ο άνθρωπος . Ο κίνδυνος όμως είναι ότι οι μηχανές

αναπτύσσονται με τόση ταχύτητα ώστε έχουν αρχίσει να εξουσιάζουν αυτές το άνθρωπο !

               Βλέπουμε κάθε μέρα σχεδόν να καταργείται ο άνθρωπος που εκτελεί μία εργασία και να αντικαθίσταται από τις μηχανές . Έτσι καταργήθηκαν για παράδειγμα οι τυπογράφοι , αφού ανέλαβε να κάνει τη δουλειά τους καλύτερα , ταχύτερα και φθηνότερα ο ηλεκτρονικός υπολογιστής . Δεν είναι όμως αρκετό να σημειώνουν παρόμοιες νίκες οι μηχανές . Το χειρότερο είναι ότι έχουν αρχίσει να επιβάλλουν δικτατορικά στον άνθρωπο τον δικό τους τρόπο λειτουργίας . Πήγαινε μέχρι χθες ο άνθρωπος στην Τράπεζα και τον εξυπηρετούσε ένας υπάλληλος για να πληρώσει τους λογαριασμούς της ΔΕΗ και των άλλων ΔΕΚΟ . Τώρα ο υπάλληλος αντικαταστάθηκε από ένα μηχάνημα σε διαστάσεις μεγάλου ψυγείου το οποίο δέχεται να εξυπηρετήσει τον άνθρωπο αρκεί να μάθει να εκτελεί τις διαταγές που του δίνει . Έτσι και δεν συμμορφώνεται με αυτές ο άνθρωπος , το μηχάνημα αρνείται την εξυπηρέτηση .

               Ένα άλλο παρόμοιο μηχάνημα έχει ήδη εγκατασταθεί σε αεροδρόμια . Ο ταξιδιώτης που μέχρι χθες έδειχνε το εισιτήριό του στον υπάλληλο της αεροπορικής εταιρείας , του παρέδιδε τις αποσκευές και έπαιρνε από αυτόν την κάρτα επιβιβάσεως οφείλει τώρα να παρουσιαστεί στο μηχάνημα έχοντας ήδη τυπώσει την κάρτα επιβιβάσεως από το σπίτι του , αλλιώς το μηχάνημα δεν δέχεται να του δώσει θέση στο αεροπλάνο , άρα του αρνείται και το δικαίωμα να παραδώσει τις αποσκευές του και επομένως να ταξιδέψει !

               Αν δεν αποτελούν αυτά τα παραδείγματα αποδείξεις ότι έρχεται η μηχανοκρατία , τι άλλο χρειάζεται για να καταλάβουμε ότι μας νίκησαν και μας εξουσιάζουν οι μηχανές ;

 

              Αλεξ - Στεφανοπούλου - ¨ ΕΣΤΙΑ¨ 16/10/2014  .                                                                       

 

 

Ψαρέματα

                                                 Τράβα το δίκτυ σου , ψαρά ,

                                                 κι αγάλια να μη σπάσει ,

                                                 θαρρώ πως τούτη τη φορά ,

                                                 χιλιάδες έχεις πιάσει .

 

                                                 Πολύ κουράστηκες , ψαρά ,

                                                 τα ψάρια είναι δικά σου

                                                 και πούλα τα στην αγορά

                                                 να θρέψεις τα παιδιά σου .

 

                                                Του κυνηγού και του ψαρά το πιάτο,

                                                δέκα φορές είν’ αδειανό

                                                και μια φορά γεμάτο . 

                                               

                                                Β.Π. – Βόλος,Οκτώβριος 2014 

Αλκυονίδες ημέρες

Πέρασαν και χάθηκαν

                                       οι ¨Αλκυονίδες ¨ημέρες μου .

                                       Κι ήρθαν τα χιόνια στο σώμα

                                       και στην ψυχή .

                                       Ανασκαλεύω τη χόβολη

                                       των αναμνήσεων

                                       μήπως και νοιώσω

                                       κάποια αίσθηση ζεστασιάς .

                                       Τελικά βρήκα μια σπίθα

                                       ανάμεσα στις στάχτες

                                       και σύγκορμα ζεστάθηκα .

                                                     

                                        Ποίηση : Μιχ. Μπάστας

                                        Βόλος , Ιούνιος 2014  .

Στα περιβόλια της νιότης

                                Και οι πέτρες που εσπέρναμε

                                στα¨ περιβόλια ¨της νιότης

                                κι αυτές ανθίζανε .

                                Ζούμε πια ,

                                για να μετρούμε ,

                                τους φίλους που χάνονται ,

                                τις μέρες που απομένουν . 

 

                                Νίκος  Μπαζιάνας , Ιούνιος 2014 .

Η φράση που έμεινε στην ιστορία

               Όταν ο Ιούλιος Καίσαρ ( 101 – 44 π.χ ) στις 10 Ιανουαρίου 49 π.χ. διέσχισε τον ποταμό Ρουβίκωνα , μετά την νίκη του επί των Ισπανών στην Ιβηρική Χερσόνησο , είπε την περίφημη φράση : ¨ Veni , Vidi , Vici ¨ . Μετάφραση : ¨ Ήλθον , Είδον , Ενίκησα ¨ .

               Ο Ρουβίκωνας ήταν το φυσικό γεωγραφικό όριο μεταξύ της πόλης της Ρώμης και των περιχώρων της . Κανένα στρατιωτικό σώμα , σύμφωνα με τους αυστηρούς Ρωμαϊκούς νόμους δεν επιτρέπονταν να διαβεί αυτό το φυσικό όριο και να εισέλθει οπλισμένο μέσα στην πόλη , εκτός από το σώμα των πραιτωριανών , που ήταν επιφορτισμένον με την προστασίαν του Σώματος της Συγκλήτου , το οποίον βρίσκονταν πάντα μέσα στην πόλη .

               Υπήρξε όμως μια παλιά  προφητεία , που έλεγε ότι ο ηγέτης που θα διαβεί τον Ρουβίκωνα θα γίνει και απόλυτος κυρίαρχος της Ρώμης .

              Πολλοί λένε ότι η ίδια προφητεία προσθέτει για τον ηγέτη αυτόν , ότι θα βρει βίαιον θάνατον από τον ίδιο τον γιο του . Και έτσι έγινε . Ο Καίσαρας κατήργησε τη Σύγκλητο , έγινε απόλυτος κυρίαρχος της Ρώμης και στο τέλος σφαγιάστηκε από τους Κάσσιο και Βρούτο , που μάλλον ήταν γιος του .

              Για να έρθουμε στα καθ’ημάς , όταν λέμε ¨ πέρασε αυτός τον Ρουβίκωνα ¨, εννοούμε ότι πέρασε μια επικίνδυνη καμπή της ζωής του ή πήρε μια κρίσιμη απόφαση ή έκανε ένα αποφασιστικό βήμα . Λέγεται επίσης γι αυτούς που αρχίζουν να γερνάνε , μετά τα πενήντα , όταν εγκαταλείπουν τα όρια της μέσης ηλικίας και εισέρχονται στον προθάλαμο της τρίτης ηλικίας .

             Β.Π –Βόλος ,11-10-2014

Παλιός καστανάς

               Χιλιάδες δύο ενθυμήσεις και αναπολήματα , έρχονται στο νου μου , τις μέρες αυτές του Οκτώβρη , τις φθινοπωρινές .

               Η σκέψη μου γυρίζει στα παλιά , τότε που παιδιά , ξεφρόντιστα κι ανέμελα , δεν αφήναμε τόπο απάτητο .

               Θυμούμαι με πόση λαχτάρα περιμέναμε ν’ανοίξουν τα σχολεία , ν’ανταμώσουμε με τους φίλους και συμμαθητές , που τόσα είχαμε να πούμε για τις ασχολίες και τις δουλειές του καλοκαιριού .

               Πριν αρχίσουν κανονικά τα μαθήματα όλα τα παιδιά πηγαίναμε έτσι για αναγνώριση στα παλιά λημέρια στο Γυμνάσιο . Στην πύλη μας περίμενε μια γέρικη καστανιά , που μόλις μας έβλεπε , κουνούσε τα κλαδιά της να μας υποδεχθεί , γιατί της λείπαμε ολόκληρο καλοκαίρι .

               Στη διαδρομή για το Γυμνάσιο , πρώτη στάση μας ήταν ο μπάρμπα-Μιχάλης ο καστανάς , ένα καλοκάγαθο γεροντάκι με ροδαλά μάγουλα και μάτια γαλανά , μόλις μας έβλεπε , μας φώναζε από μακρυά : ¨ Παιδιά ελάτε-ελάτε να σας δώσω κάστανα ζεστά . Μόλις τα έβγαλα και τα έχω σκεπασμένα μη κρυώσουν και χάσουν τη νοστιμάδα τους ¨. Πηγαίναμε πολλές φορές , όμως δεν πλησιάζαμε κοντά γιατί δεν είχαμε ούτε το πενηνταράκι να πληρώσουμε .

               Ο μπάρμπα-Μιχάλης το καταλάβαινε και μας φώναζε : ¨Ελάτε και πάρτε κάστανα ζεστά , μόλις τα έβγαλα , για λεφτά μη σκέφτεστε , όταν έχετε μου τα δίνετε ¨ .

               Τα παίρναμε και δεν θυμούμαι αν τον πληρώναμε καμιά φορά .  

               Πόσο ζωντανά μιλούν στην ψυχή  μας μερικοί άνθρωποι . σκέφτομαι και δεν ξεχνιούνται με τίποτα .

               Ο μπάρμπα-Μιχάλης δεν ήξερε πολλά γράμματα , όμως η άψογη συμπεριφορά και το φέρσιμό του τυπώθηκαν τόσο βαθιά στην ψυχή μας , που αν και φτάσαμε στην ηλικία του , τον θυμόμαστε με πολλή αγάπη και σεβασμό .

               Μέσα μας κατόρθωσε να σχηματίσει την τέλεια εικόνα του παππού , που τόσο είχε ανάγκη η παιδική ψυχή μας .

               Με τη συμπεριφορά του την άψογη και τα χαρίσματά του , μας επηρέασε τόσο , που πολλές φορές τον σκεφτόμαστε και κάνουμε την σύγκριση με τους σημερινούς παππούδες και με τον εαυτό μου φυσικά , γιατί κι εγώ παππούς είμαι και βρίσκω πως δεν τον φθάνουμε , ούτε στο μικρό του δάχτυλο , που λέει ο λαός μας .

                Από μαθητής που τον γνώρισα , τόχα τάξει , όταν μεγαλώσω κι έχω τη χάρη , να γράψω δυο λόγια για τον μπάρμπα-Μιχάλη και τώρα που γράφω ευχαριστώ τον Θεό που με αξίωσε να εκπληρώσω το τάμα μου .  Ηλ. Κωτούλας-Λάρισα 11-10-2014 .

 

Στοά Φέξη

               Ένα παιδί αδύνατο , καχεκτικό , διαλαλούσε σιγανόφωνα , ντροπαλά , εκεί μπροστά στην Εθνική Τράπεζα της Αθήνας το εμπόρευμά του .

               Πωλούσε φυλλάδια που κρατούσε στη μασχάλη του , μια δεκάρα το καθένα . Ήταν αυτοτελή μυθιστορήματα που είχε τυπώσει σε ένα παλιό τυπογραφείο , μαζί με τον πατέρα του .

               Σιγά – σιγά , αλλά σταθερά , το 1890 , εισέβαλε δυναμικά στον χώρο των εκδόσεων με την επωνυμία ¨Εκδοτικό κατάστημα Γεωργίου Δ. Φέξη , που στη συνέχεια άλλαξε ως ¨Εκδοτικός Οίκος Γ.

Φέξη ¨ .

               Στα πενήντα χρόνια εκδοτικής του ζωής ο Γιώργος Φέξης χαραχτηρίζεται κυρίως από μία άψογη ποσοτική και ποιοτική αναλογία . Από τη μία ένας τεράστιος , για την εποχή , αριθμός βιβλίων που εξέδωσε , ξεπερνούν τα 7.000 . Από την άλλη , μία σοφή επιλογή , όσον αφορά τους συγγραφείς , λογοτέχνες και επιστήμονες , Έλληνες και ξένους , καθώς και τους μεταφραστές που χρησιμοποιούσε . Πέραν , όμως , από όλα αυτά τα προηγούμενα , ο Γ. Φέξης έχει μείνει στην ιστορία κυρίως για δύο πράγματα :

               Πρώτον , για τον πραγματικά ριζοσπαστικό , για την εποχή του , τρόπον διάθεσης των βιβλίων  του ,

 και για το ότι χρησιμοποιώντας αυτόν ακριβώς τον τρόπον έφερε τις πλατειές μάζες των Νεοελλήνων σε επαφή με την ουσιαστική πολιτιστική κληρονομιά τους , τα κείμενα των αρχαίων κλασικών .

               Ο Φέξης πρώτος και πολύ πριν από οποιονδήποτε άλλον , το 1902 , καθιέρωσε την πληρωμή βιβλίων με δόσεις . Επίσης , καθιέρωσε την έκδοση σε τεύχη μεγάλων βιβλίων . Δημιούργησε το δίκτυο συνδρομητών .

               Χρησιμοποιώντας αυτό ακριβώς το σύστημα και με την βοήθεια λογοτεχνών του ύψους του Ι.Γρυπάρη και του Κ.Βάρναλη μετέφρασε στη δημοτική και έβαλε σε κάθε σπίτι τη μεγάλη πολιτιστική κληρονομιά μας , τους αρχαίους κλασικούς . Ευτύχησε να ζήσει (1866-1936) και να δει τον οίκο Φέξη να προοδεύει και να μεγαλώνει .

               Ένα πρωί εθεάθη στην οδό Πατησίων . Κατέβαινε από τα Πατήσια . Εκεί στην πλατεία Κάνιγγος , στάθηκε αντίκρυ στη Στοά του , στη Στοά Φέξη και την καμάρωνε . Ποιός ξέρει τι να συλλογιζότανε .

 

               Β.Π. – Βόλος 22/3/2014   .