Η κρίση έχει και
τις επιτυχίες της . Σύμφωνα με τ’αποτελέσματα νεότερης στατιστικής , οι
αυτοκτονίες έχουν μειωθεί σημαντικά . Η περιρρέουσα κατάθλιψη περιορίζεται μόνο
στους συνταξιούχους του ΙΚΑ , ενώ οι άνεργοι βρίσκουν μια άμισθη απασχόληση στα
Γράμματα και στις Καλές Τέχνες .
Αν ρίξουμε μια
ματιά στις πολιτιστικές σελίδες των εφημερίδων , θα δούμε μεθ’ικανοποιήσεως
ότι ένα τσουνάμι πολυπολιτισμικό μας παρασέρνει σε αίθουσες με μουσικές
και θεατρικές βραδιές , εικαστικές εκθέσεις , πολιτικά και άλλα αναγνώσματα ,
ενώ το ¨Αχίλλειον¨ έχει μονίμως καταληφθεί απ’τον Τζιουζέπε Βέρντι .
Την μερίδα του
λέοντος φυσικά , έχουν οι παρουσιάσεις των βιβλίων . Οι νέοι συγγραφείς , είδος
που έχει πάρει διαστάσεις ανεξέλεγκτες , παρουσιάζονται κατ’εξακολούθησιν , όχι
μόνο στις συνήθεις αίθουσες , αλλά και σε προσεγμένες καφετέριες και στα καλά
τα τσιπουράδικα , όσα δεν έκλεισαν λόγω της κρίσης . Θέλοντας και η...
¨ταπεινότητά¨μου (τι έκφραση κι αυτή) να παρουσιάσω ένα δημοσιογραφικό μου
¨πόνημα¨ , όπου κι αν ρώτησα για ελεύθερη αίθουσα , μου είπαν ότι ¨είναι
κλεισμένοι ως το Πάσχα¨! Όπως τα ραντεβού του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. .Κατόπιν αυτού
θ’αρκεστώ μόνο σε μια αγγελία δια του Τύπου : ¨ Εξεδόθη βιβλίον , σπεύσατε¨!
Άλλωστε , η παρουσίαση ενός βιβλίου δι’ομιλιών , σπανίως έχει θετικά
αποτελέσματα . Κι όπως μου έλεγε ο μακαρίτης Μένιος Μουρτζόπουλος ¨ στις
παρουσιάσεις βιβλίων προβάλλονται περισσότερο οι ομιλητές , παρά οι συγγραφείς
του βιβλίου .
Βεβαίως ,υπάρχουν
κι εξαιρέσεις . Η παρουσίαση του βιβλίου του Κώστα Λούλη ¨Η υφήλιος ... επί
χάρτου¨ ήταν μια απ’αυτές . Βασικά , δεν εστάλησαν έντυπες προσκλήσεις , που
συνήθως αγνοούνται ή ξεχνιούνται . Μια πρόσκληση δια του τύπου ήταν όντως
αρκετή . Βασικότερα , η εκδήλωση φιλοξενήθηκε στην αίθουσα των μεγάλων
επιτυχιών , την ¨Εξωραιστική¨, που, όπως εγράφη την επομένη , αποδείχθηκε μικρή
για την περίπτωση . Οι συνήθεις θιασώτες της παρουσίασης βιβλίων , οπτικώς
απορροφήθηκαν απ’την εναπομείνασα Καλή Κοινωνία της πόλεως ,που , όταν βρει την
ευκαιρία , αναγεννάται κι επανέρχεται . Όμως το κύριο στοιχείο της εξαίρεσης
ήταν άλλο. Ήταν ο κύριος ομιλητής της παρουσίασης του βιβλίου .
Ο δικηγόρος
Ντίνος Ζήγρας , γνωστός για τις πολύωρες αγορεύσεις του , έκανε τη διαφορά .
Δεν ασχολήθηκε με το θέμα του βιβλίου και καλώς (Αν τα εκθέσεις όλα για ένα
βιβλίο , όπως συνήθως γίνεται , γιατί να τ’αγοράσει ο άλλος;). Παρουσίασε μόνο
τον συγγραφέα του και μάλιστα λεπτομερώς . Μίλησε για τις τρεις γυναίκες της
ζωής του , τα πέντε παιδιά του , τους μύλους , τα ταξίδια του , μέχρι που τον
παρομοίωσε με τον Θουκυδίδη , τον Ηρόδοτο , τον Παυσανία και άλλους αρχαίους
συγγραφείς . Κι όλα αυτά μ’ένα χιούμορ κολοπροαίρετο , που όμως ενόχλησε όσους
ήταν συνηθισμένοι να παρίστανται σε ¨σοβαρού τύπου¨ εκδηλώσεις . Όταν μάλιστα ο
ομιλητής ανέφερε και ένα γνωστό αστείο σχετικά με τις ξανθιές κι έπεσαν θετικά
κι αρνητικά χειροκροτήματα (απ’ τις μελαχρινές και τις ξανθομαλλούσες
αντιστοίχως ) , επιτέλους είπα , να μια επιτυχημένη βιβλιοπαρουσίαση ! Ωραίος ο
ομιλητής με τις χιουμοριστικές πρωτοτυπίες του , ευτυχώς που ο συντονιστής της
παρουσίασης δεν σκέφτηκε να τον...αποσυντονίσει !
Αληθινά ενδιαφέρον
και πρωτότυπο το βιβλίο του Κώστα Λούλη και σεβαστή η επιθυμία του να δεχθεί
και διορθώσεις . Κατά τα άλλα , ας ζητήσουμε από τον Θεό να μας διαφυλάξει από
τους ¨τελικούς σεισμούς¨ της Κρίσεως και από την πλανητική ¨οικοφανία¨ που
αναφέρει ο συγγραφέας , με την ευχή νάρθουν μέρες καλύτερες , τουλάχιστον για
τη νέα γενιά που αργοσβήνει . Θάλεγα , επίσης , μαζί με τις μεγάλες σακούλες
για το βαρύ βιβλίο , να προσφέρονταν στους αναγνώστες και μικρότερες με μια
φρατζόλα Λούλη , όπως μοιράζονταν τότε , στο επιχειρηματικό ¨Πανόραμα¨ του
Επιμελητηρίου . Μετ’ευχαριστήσεως θα την δεχόμασταν όλοι μας , ακόμη και τα
μέλη της Καλής μας Κοινωνίας ...
Αλλάζω θέμα γι
ν’απευθύνω κι από εδώ λίγες λέξεις για δύο συναδέλφους και φίλους
αθλητικογράφους που ¨΄εφυγαν¨ ο ένας μετά τον άλλον και μας λείπουν . Πριν
ενάμιση μήνα περίπου ο Χρήστος Νταϊόγλου , μόλις την περασμένη Δευτέρα ο
Αποστόλης Τσουκαλάς . Αγέλαστος , χιουμορίστας , ένα είδος Μπάστερ Κήτον ο
πρώτος , καλόβολος και εξυπηρετικός ο δεύτερος . Κι όταν στο κατευόδιό του
άκουσα έναν επιτυχημένο γνωστό αθλητικό παράγοντα να λέει ¨΄ο,τι καλό έκανα στη
ζωή μου , το οφείλω στον Απόστολο ¨, μακάρι είπα , να λένε κάτι παρόμοιο για
τον καθένα από το σινάφι μας που φεύγει ...