Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013

Εμείς , οι συγγραφείς ...


               Η κρίση έχει και τις επιτυχίες της . Σύμφωνα με τ’αποτελέσματα νεότερης στατιστικής , οι αυτοκτονίες έχουν μειωθεί σημαντικά . Η περιρρέουσα κατάθλιψη περιορίζεται μόνο στους συνταξιούχους του ΙΚΑ , ενώ οι άνεργοι βρίσκουν μια άμισθη απασχόληση στα Γράμματα και στις Καλές Τέχνες .

               Αν ρίξουμε μια ματιά στις πολιτιστικές σελίδες των εφημερίδων , θα δούμε μεθ’ικανοποιήσεως ότι  ένα  τσουνάμι πολυπολιτισμικό μας παρασέρνει σε αίθουσες με μουσικές και θεατρικές βραδιές , εικαστικές εκθέσεις , πολιτικά και άλλα αναγνώσματα , ενώ το ¨Αχίλλειον¨ έχει μονίμως καταληφθεί απ’τον Τζιουζέπε Βέρντι .

               Την μερίδα του λέοντος φυσικά , έχουν οι παρουσιάσεις των βιβλίων . Οι νέοι συγγραφείς , είδος που έχει πάρει διαστάσεις ανεξέλεγκτες , παρουσιάζονται κατ’εξακολούθησιν , όχι μόνο στις συνήθεις αίθουσες , αλλά και σε προσεγμένες καφετέριες και στα καλά τα τσιπουράδικα , όσα δεν έκλεισαν λόγω της κρίσης . Θέλοντας και η... ¨ταπεινότητά¨μου (τι έκφραση κι αυτή) να παρουσιάσω ένα δημοσιογραφικό μου ¨πόνημα¨ , όπου κι αν ρώτησα για ελεύθερη αίθουσα , μου είπαν ότι ¨είναι κλεισμένοι ως το Πάσχα¨! Όπως τα ραντεβού του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. .Κατόπιν αυτού θ’αρκεστώ μόνο σε μια αγγελία δια του Τύπου : ¨ Εξεδόθη βιβλίον , σπεύσατε¨! Άλλωστε , η παρουσίαση ενός βιβλίου δι’ομιλιών , σπανίως έχει θετικά αποτελέσματα . Κι όπως μου έλεγε ο μακαρίτης Μένιος Μουρτζόπουλος ¨ στις παρουσιάσεις βιβλίων προβάλλονται περισσότερο οι ομιλητές , παρά οι συγγραφείς του βιβλίου .

               Βεβαίως ,υπάρχουν κι εξαιρέσεις . Η παρουσίαση του βιβλίου του Κώστα Λούλη ¨Η υφήλιος ... επί χάρτου¨ ήταν μια απ’αυτές . Βασικά , δεν εστάλησαν έντυπες προσκλήσεις , που συνήθως αγνοούνται ή ξεχνιούνται . Μια πρόσκληση δια του τύπου ήταν όντως αρκετή . Βασικότερα , η εκδήλωση φιλοξενήθηκε στην αίθουσα των μεγάλων επιτυχιών , την ¨Εξωραιστική¨, που, όπως εγράφη την επομένη , αποδείχθηκε μικρή για την περίπτωση . Οι συνήθεις θιασώτες της παρουσίασης βιβλίων , οπτικώς απορροφήθηκαν απ’την εναπομείνασα Καλή Κοινωνία της πόλεως ,που , όταν βρει την ευκαιρία , αναγεννάται κι επανέρχεται . Όμως το κύριο στοιχείο της εξαίρεσης ήταν άλλο. Ήταν ο κύριος ομιλητής της παρουσίασης του βιβλίου .

               Ο δικηγόρος Ντίνος Ζήγρας , γνωστός για τις πολύωρες αγορεύσεις του , έκανε τη διαφορά . Δεν ασχολήθηκε με το θέμα του βιβλίου και καλώς (Αν τα εκθέσεις όλα για ένα βιβλίο , όπως συνήθως γίνεται , γιατί να τ’αγοράσει ο άλλος;). Παρουσίασε μόνο τον συγγραφέα του και μάλιστα λεπτομερώς . Μίλησε για τις τρεις γυναίκες της ζωής του , τα πέντε παιδιά του , τους μύλους , τα ταξίδια του , μέχρι που τον παρομοίωσε με τον Θουκυδίδη , τον Ηρόδοτο , τον Παυσανία και άλλους αρχαίους συγγραφείς . Κι όλα αυτά μ’ένα χιούμορ κολοπροαίρετο , που όμως ενόχλησε όσους ήταν συνηθισμένοι να παρίστανται σε ¨σοβαρού τύπου¨ εκδηλώσεις . Όταν μάλιστα ο ομιλητής ανέφερε και ένα γνωστό αστείο σχετικά με τις ξανθιές κι έπεσαν θετικά κι αρνητικά χειροκροτήματα (απ’ τις μελαχρινές και τις ξανθομαλλούσες αντιστοίχως ) , επιτέλους είπα , να μια επιτυχημένη βιβλιοπαρουσίαση ! Ωραίος ο ομιλητής με τις χιουμοριστικές πρωτοτυπίες του , ευτυχώς που ο συντονιστής της παρουσίασης δεν σκέφτηκε να τον...αποσυντονίσει !

               Αληθινά ενδιαφέρον και πρωτότυπο το βιβλίο του Κώστα Λούλη και σεβαστή η επιθυμία του να δεχθεί και διορθώσεις . Κατά τα άλλα , ας ζητήσουμε από τον Θεό να μας διαφυλάξει από τους ¨τελικούς σεισμούς¨ της Κρίσεως και από την πλανητική ¨οικοφανία¨ που αναφέρει ο συγγραφέας , με την ευχή νάρθουν μέρες καλύτερες , τουλάχιστον για τη νέα γενιά που αργοσβήνει . Θάλεγα , επίσης , μαζί με τις μεγάλες σακούλες για το βαρύ βιβλίο , να προσφέρονταν στους αναγνώστες και μικρότερες με μια φρατζόλα Λούλη , όπως μοιράζονταν τότε , στο επιχειρηματικό ¨Πανόραμα¨ του Επιμελητηρίου . Μετ’ευχαριστήσεως θα την δεχόμασταν όλοι μας , ακόμη και τα μέλη της Καλής μας Κοινωνίας ...

               Αλλάζω θέμα γι ν’απευθύνω κι από εδώ λίγες λέξεις για δύο συναδέλφους και φίλους αθλητικογράφους που ¨΄εφυγαν¨ ο ένας μετά τον άλλον και μας λείπουν . Πριν ενάμιση μήνα περίπου ο Χρήστος Νταϊόγλου , μόλις την περασμένη Δευτέρα ο Αποστόλης Τσουκαλάς . Αγέλαστος , χιουμορίστας , ένα είδος Μπάστερ Κήτον ο πρώτος , καλόβολος και εξυπηρετικός ο δεύτερος . Κι όταν στο κατευόδιό του άκουσα έναν επιτυχημένο γνωστό αθλητικό παράγοντα να λέει ¨΄ο,τι καλό έκανα στη ζωή μου , το οφείλω στον Απόστολο ¨, μακάρι είπα , να λένε κάτι παρόμοιο για τον καθένα από το σινάφι μας που φεύγει ...

 
                Γιάννης Μαντίδης – Εφ.¨ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ¨ , Βόλος 24-2-201

Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2013

Τα κράτη της υφηλίου


Την Παρασκευή , 16-2-2013 , στην αίθουσα της ¨ Εξωραϊστικής ¨ της Λέσχης Βόλου πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση του βιβλίου ¨ Η υφήλιος ... επί χάρτου ¨ του συμπολίτη συγγραφέα κ Κώστα Λούλη .

              Όπως τόνισε ο κ Λούλης στην αρχή της ομιλίας του οι κύριοι λόγοι πουν τον ωδήγησαν στη συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου ήταν η αγάπη για τον γραπτό λόγο , την ιστορία και τα γραμματόσημα .

               Μετά 2,5 χρόνια συγγραφής , μελέτης και πνευματικών προσπαθειών , προέκυψε το βιβλίο ¨ Η υφήλιος ... επί χάρτου ¨ , το οποίο κεντρίζει το ενδιαφέρον του αναγνώστη με τον πλούτο των πληροφοριών για τα κράτη , τα έθνη και τις αυτόνομες περιοχές του κόσμου , αλλά και την αναλυτική και τεκμηριωμένη προσέγγιση των ιστορικών και κοινωνικών γεγονότων . Συγχρόνως έχει τον χαραχτήρα μιας ενδιαφέρουσας εγκυκλοπαίδειας , που μπορεί να τη διαβάσει με άνεση ο οποιοσδήποτε , αφού περιλαμβάνει ιστορικά , γεωγραφικά , κοινωνιολογικά  και τεχνολογικά στοιχεία , ενώ γίνονται αναφορές στο περιβάλλον και στην οικολογία .

               Έκανε πολλά ταξίδια ο κ Λούλης για να γράψει αυτό το βιβλίο . Πολλά στοιχεία άντλησε από τις βιβλιοθήκες του Κογκρέσου των ΗΠΑ και του Κιέβου Ουκρανίας .  

               Συμπερασματικά θα μπορούσε κανείς να χαραχτηρίσει  το βιβλίο του κ Λούλη σαν ένα έργο ¨ σταθμό ¨ για το περιεχόμενο της ύλης και την πρωτοτυπία των ιστορικών του αναφορών για κράτη , γεγονότα και ανθρώπους .

 

               Β.Π. – Βόλος 18-2-2013 .

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013

Ένα σχολείο αλλιώτικο από τα άλλα


               Πολλές θετικές υπηρεσίες στο κοινωνικό σύνολο μπορεί να προσφέρει ένας άνθρωπος που διαθέτει δημιουργικό ταλέντο , φαντασία , μεράκι και όρεξη για δουλειά .

                Αφορμή για τούτο το σημείωμα μου έδωσε η εκπομπή του περασμένου Σαββάτου 16-2-2013 της ΝΕΤ ¨ Ες αύριον τα σπουδαία ¨ με την προβολή του ντοκιμαντέρ από τις δραστηριότητες σε ένα δημοτικό σχολείο στον χωριό Φουρφουράς – Ρεθύμνου Κρήτης .

                Το χωριό Φουρφουράς ορεινό επί του Ψηλορείτη , 44 χιλιόμ. Από Ρέθυμνο , 460 μ. υψόμετρο , 443 κάτοικοι , έγινε ξαφνικά γνωστό ανά το πανελλήνιο , όταν μαθεύτηκε το σημαντικό εκπαιδευτικό έργο που συντελείται εκεί .

               Ένας πρωτοδιορισθείς δάσκαλος στο 4θέσιο δημοτικό σχολείο του χωριού , ο Δραμινός Άγγελος Πατσιάς , χάρη στη θετική ανταπόκριση-συμβολή παιδιών , γονέων και κοινότητας , έκανε τον όρο ¨εκπαίδευση¨ να έχει πάρει την πραγματική του μορφή .

               Έναν άλλο ¨αέρα ¨ έφερε στη τάξη ο δάσκαλος . Άφησε τα παιδιά ελεύθερα εκτός από τα μαθήματα , να σκέπτονται , να εκφράζονται , να επικοινωνούν , να δημιουργούν .

               Μαζί με τους μαθητές του ανακαίνισε τις αίθουσες διδασκαλίας . Αντικατέστησε με καινούργια τα θρανία και τα εποπτικά όργανα , έτσι που τα μαθήματα να γίνονται ευχάριστα και κατανοητά . Ένα μικρό κομμάτι της αυλής το έκανε λαχανόκηπο . Ένα άλλο κομμάτι ανθοκήπιο . Ερεθίσματα – μαθήματα , για να γνωρίσουν ζωντανά οι μικροί μαθητές τους θησαυρούς που μας παρέχει η μάνα γη .

                Προχώρησε και πιο πέρα ο δάσκαλος . Εγκατέστησε στην αυλή του σχολείου μικρό μετεωρολογικό σταθμό που δείχνει τις καιρικές συνθήκες , τη θερμοκρασία , και την υγρασία της περιοχής .

                Και το πιο μεγάλο επίτευγμα . Δημιούργησε site-ιστοσελίδα στο Διαδίκτυο με το όνομα  Φουρφουράς.tv , όπου οι μαθητές μέσω του ΙΝΤΕΡΝΕΤ επικοινωνούν και παρουσιάζουν δραστηριότητες από τις γνώσεις που απεκόμισαν μέσα από το σχολείο τους .

                 Μισή ώρα κράτησε η εκπομπή . Απορροφημένος από το πρωτόγνωρο θέαμα , ούτε που κατάλαβα πως πέρασε η ώρα .
                 Αυτό που γίνεται στο σχολείο Φουρφουράς – Ρεθύμνου μας κάνει να ελπίζουμε . Γιατί λεφτά μπορεί να μην έχουμε ... αλλά μυαλά υπάρχουν

Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2013

Αλλάζοντας νοοτροπία


               Τίποτα δεν αλλάζει αν δεν αλλάξουμε εμείς πρώτα ...

               Ο άνθρωπος από τη φύση του , βολεύεται , ωραιοποιεί καταστάσεις και αποφεύγει να δει κατάματα την πραγματικότητα , ιδίως όταν αυτή είναι άθλια . Έτσι καταντήσαμε κοινωνία εγκληματικής ανοχής . Καλλιεργήσαμε τη συντεχνιακή αντίληψη και φτάσαμε ο ένας να ζει σε βάρος των άλλων .

               Ξεχνάμε συχνά παραδοσιακές αξίες και αρχές και κοιτάμε μόνο το προσωπικό μας συμφέρον , ακόμα κι αν αυτό είναι είναι προκλητικά σε βάρος του κοινωνικού συνόλου . Όλοι πρέπει να συμβάλλουμε στο γκρέμισμα αυτού του αυτοκαταστροφικού φρενοκομείου και να κτίσουμε δημιουργικά το μέλλον μας και των παιδιών μας .

              Οι Έλληνες μπορούμε να μεγαλουργήσουμε και το έχουμε κατ’επανάληψη αποδείξει . Αλλάζοντας νοοτροπία και πρακτικές , με σκληρή δουλειά , υπομονή , επιμονή και υψηλούς στόχους , το μέλλον μας ανήκει .

              Ο κομματισμός , η συντεχνιακή αντίληψη , ο λαϊκισμός ,η ανευθυνότητα και οι αντικοινωνικές συμπεριφορές , βουλιάζουν καθημερινά την Ελλάδα .

              Ας δούμε την αλήθεια και ας παλαίψουμε όλοι μαζί , ώστε να άρουμε την σημερινή αθλιότητα . Με κοινωνική και όχι συντεχνιακή αντίληψη . Με υπευθυνότητα και όχι λαϊκισμό .

              Ας γινόμαστε κάθε μέρα λίγο καλύτεροι και ας εργαστούμε σαν ομάδα . Στηρίζοντας και ελέγχοντας ο ένας τον άλλον . Πρέπει επί τέλους να καταλάβουμε ότι η δική μας ευημερία περνάει μέσα από την ευημερία των γύρων μας ! .  

Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2013

Μείνε όρθιος


                    Είπαν σύντροφε πως η πατρίδα πεθαίνει

                    και εσύ τους πίστεψες , όπως κάθε φορά .

                    Που να φανταστείς πως σου την είχαν στημένη

                    οι ¨εταίροι¨ να βάλουν στη ζωή σου χαλκά .

                   

                    Απαιτούνται σύντροφε , σου είπαν θυσίες

                    κι είπες για την πατρίδα μου χαλάλι και το βιος .

                    Δεν σκέφτηκες ότι οι ¨ιερές συμμαχίες¨

                    μεθοδεύουν επαίτης να γίνει ο λαός .

 

                    Στα σπίτια μας σύντροφε εισέβαλαν ¨κλέφτες¨

                    σπουδαγμένοι με μάστερς στα οικονομικά .

                    Δεν χρησιμοποιούν αυτοί τις τουαλέτες

                    βίτσιο τους να σε βλέπουν να πεθαίνεις αργά .

 

                    Μείνε άφοβος σύντροφε και μη λυγίζεις

                    κράτησε τη κατάντια , την ψυχή σου ορθή .

                    Αρνήσου και πολέμησε . Μην τους στηρίζεις .

                    Η πατρίδα να θυμάσαι πως είσαι εσύ . 

Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2013

Μια αληθινή ιστορία


               Στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου , όταν οι Γερμανοί είχαν καταλάβει όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρώπης , οι Ναζί εφαρμόζοντας το σχέδιο ¨ Τελική Λύση ¨ του Χίτλερ , περικύκλωσαν μια ομάδα Εβραίων γυναικών σε ένα χωριό της Πολωνίας και τις συνέλαβαν , με σκοπό να τις στείλουν σε στρατόπεδα και στους θαλάμους αερίων . Οι άτυχες γυναίκες συγκέντρωναν όσα από τα υπάρχοντά τους μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στο άλλο μέρος που θα πήγαιναν , όπως τους έλεγαν , για να δουλέψουν και να ζήσουν . Ένας από τους αξιωματικούς Ναζί απευθύνθηκε στους χωρικούς , που είχαν μαζευτεί και παρακολουθούσαν τη σκηνή και γελώντας σατανικά τους είπε : ¨ Όσα αφήνουν οι Εβραίοι πίσω τους , μπορείτε να τα πάρετε και να τα κάνετε δικά σας , γιατί , σίγουρα , κανένας δεν θα επιστρέψει για να τα διεκδικήσει ¨. Δύο Πολωνές , που ήταν ανάμεσα στους χωρικούς , είδαν μια γυναίκα , στο πίσω μέρος της ομάδας , που φορούσε ένα μεγάλο και ακριβό παλτό . Χωρίς να χάσουν καιρό έτρεξαν προς τη γυναίκα , την έριξαν στο έδαφος και κλωτσώντας την , της έβγαλαν το παλτό , το άρπαξαν και έφυγαν τρέχοντας .

              Όταν η ομάδα των μελλοθάνατων γυναικών απομακρύνθηκε , οι δύο Πολωνές άρχισαν να ψάχνουν το παλτό , για να μοιραστούν τα λάφυρα , που ήταν βέβαιες ότι κρύβονταν στο εσωτερικό του . Και πράγματι , καθώς ανακάτευαν τις τσέπες , ανακάλυψαν χρυσά κοσμήματα , νομίσματα , ασημένια κηροπήγια και άλλα πολύτιμα κειμήλια . Σίγουρες ότι τελείωσαν την έρευνά τους , σήκωσαν το παλτό , αλλά αυτό παρέμενε βαρύ ...Ξανάρχισαν να ψάχνουν , νομίζοντας ότι θα βρουν και άλλα πολύτιμα αντικείμενα . Όμως αντί για θησαυρό , βρήκαν κρυμμένο μέσα στο παλτό ένα...μωρό , ένα τόσο δα κοριτσάκι . Σοκαρισμένες από την ανακάλυψή τους έμειναν να κοιτάζουν το μωρό , μη ξέροντας τι να το κάνουν . Τότε η μία από τις δύο γυναίκες είπε στην άλλη : ¨Εγώ δεν έχω παιδιά , και είμαι πλέον πολύ μεγάλη για να αποκτήσω . Κράτα εσύ το χρυσό και το ασήμι και δώσε μου εμένα το μωρό ¨ . Η συμφωνία έκλεισε και η Πολωνή πήρε το μωρό στο σπίτι της , όπου ο άντρας της , μετά από όσα του διηγήθηκε η γυναίκα του , ένιωσε πολύ ευτυχής που απέκτησε μια κόρη . Περιποιήθηκαν οι δυο τους το κοριτσάκι , το αγάπησαν και το μεγάλωσαν σαν δικό τους , αλλά δεν του είπαν τίποτα από την ιστορία του .

               Η κοπέλα , αφού τελείωσε το σχολείο , πήγε στο Πανεπιστήμιο , όπου σπούδασε ιατρική . Διακρίθηκε στις σπουδές της , έγινε μια επιτυχημένη παιδίατρος και εργαζόταν στο καλύτερο νοσοκομείο της Πολωνίας . Μετά από μερικά χρόνια η μητέρα του κοριτσιού πέθανε . Μια εβδομάδα μετά εμφανίστηκε στο σπίτι της μία ηλικιωμένη γυναίκα και της είπε : ¨ Πρέπει να ξέρεις ότι η γυναίκα που πέθανε την περασμένη εβδομάδα δεν ήταν η πραγματική σου μητέρα ¨ και άρχισε να της διηγείται όλη την ιστορία

               Η κοπέλα δεν την πίστευε στην αρχή , αλλά η ηλικιωμένη γυναίκα της είπε : ¨ Όταν σε βρήκαμε ,  είχες κρεμασμένο στο λαιμό σου ένα όμορφο χρυσό κόσμημα με μια περίεργη γραφή σκαλισμένη επάνω του , που πρέπει να ήταν εβραϊκά . Είμαι σίγουρη ότι η θετή σου μητέρα έχει κρατήσει αυτό το μενταγιόν . Ψάξε και θα το βρεις ¨. Και μ’αυτά τα λόγια έφυγε . Η κοπέλα πήγε αμέσως στο κουτί , αφού η μητέρα της έκρυβε τα κοσμήματα , το άνοιξε και βρήκε το περιδέραιο , που ήταν όπως ακριβώς της το είχε περιγράψει η γυναίκα . Από τότε δεν το αποχωρίστηκε , το φορούσε κάθε μέρα για της θυμίζει τις ρίζες της .

               Κάποτε , πολύ αργότερα , πήγε για διακοπές στο εξωτερικό και συνάντησε δύο σπουδαστές ραβίνους . Τους έπιασε κουβέντα , τους διηγήθηκε

την ιστορία της και τους έδειξε το μενταγιόν που φορούσε , για να της πουν τι ήταν γραμμένο επάνω του . Οι δύο νέοι της επιβεβαίωσαν ότι ήταν χαραγμένο ένα εβραϊκό όνομα , αλλά έμειναν έκπληκτοι για όσα άκουσαν . Της πρότειναν να στείλει μία επιστολή στον μεγάλο ραβίνο , δάσκαλό τους , που να του εξηγεί τα πάντα και να της δώσει κάποια συμβουλή . Η κοπέλα έστειλε την επιστολή και έλαβε σύντομα μία απάντηση , που έλεγε ότι είναι πλέον αναμφισβήτητο ότι είναι Εβραία και ότι σαν παιδίατρος που ήταν θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τις γνώσεις της στο Ισραήλ , που είχε τόση ανάγκη . Η κοπέλα ακολούθησε τη συμβουλή του μεγάλου ραβίνου και μετανάστευσε στο Ισραήλ . Έγινε δεκτή σε ένα νοσοκομείο , όπου πρόσφερε τις υπηρεσίες της . Σε λίγο καιρό παντρεύτηκε και έκανε δική της οικογένεια .

               Μερικά χρόνια αργότερα και ενώ έβγαινε με τον άντρα της μια βόλτα , βρέθηκε πολύ κοντά στο καφέ ¨ Sbaro ¨ , όπου εκείνη την ώρα έγινε η τρομοκρατική επίθεση στο κέντρο της Ιερουσαλήμ , τον Αύγουστο του 2001 . Είπε στον άντρα της να γυρίσει στο σπίτι με τα παιδιά και αυτή έσπευσε να περιθάλψει τους τραυματίες και να βοηθήσει στη μεταφορά τους στο Νοσοκομείο . Όταν έφτασε στο νοσοκομείο συνάντησε έναν ηλικιωμένο άντρα που ήταν σε κατάσταση σοκ . Έψαχνε παντού να βρει την εγγονή του , που την είχε χάσει μέσα στον πανικό που επικράτησε . Η γιατρός προσπάθησε να τον ηρεμήσει και πήγε μαζί του να ψάξει την εγγονή του ανάμεσα σε όλους τους αρρώστους του νοσοκομείου . Τον ρώτησε πως θα μπορούσε να την αναγνωρίσει και ο αλλόφρων παππούς της έδωσε μία πρόχειρη περιγραφή ενός μενταγιόν που φορούσε το κορίτσι . Μετά από πολλή αναζήτηση βρήκαν τελικά την εγγονή , που φορούσε το μενταγιόν. Μόλις το αντίκρισε η παιδίατρος πάγωσε . Γύρισε στον ηλικιωμένο άνδρα και τον ρώτησε : ¨Από πού αγοράσατε αυτό το περιδέραιο ; Της απάντησε εκείνος : ¨ Εγώ είμαι χρυσοχόος και έφτιαξα μόνος μου αυτό το περιδέραιο . Για την ακρίβεια έφτιαξα δύο ίδια και απαράλλαχτα . Ένα για κάθε μου κόρη . Αυτή η εγγονή μου είναι κόρη της μιας από αυτές . Η άλλη η κόρη χάθηκε στο Ολοκαύτωμα , μαζί με τη γυναίκα μου .

               Με αυτή τη σύμπτωση , που τέτοιες ξέρει να γράφει μόνο η ζωή , έσμιξαν πατέρας και κόρη !

               Στην Πολωνία το 1939 υπήρχαν 3.250.000 Εβραίοι . Από αυτούς δολοφονήθηκαν πριν απο το τέλος του πολέμου 2.880.000 .

 

               Εφημ. ¨ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ¨ , 31-1-2013 .